NASZA MAŁA OJCZYZNA
„Cudze chwalicie, swego nie znacie” proponuję cztery wycieczki krajoznawcze po najbliższej okolicy. Wszystkie trasy zaczynają się i kończą przy campingu nad jeziorem rudnickim. Wszystkie z tych dróg nadają się do jazdy rowerem (99% to asfalty) ponieważ poza małymi wyjątkami prowadzą mało ruchliwymi szosami.
Możesz to sprawdzić na mapie << MAPY w GOOGLE >>
Chcesz więcej szczegółów "kliknij" w mapkę
TRASA 1 - MENNONITÓW (ok. 31 km)
W okresie Reformacji doszło w Niderlandach (teren dzisiejszej Holandii) do rozłamu w kościele katolickim. Jednym z odłamów anabaptystów była wspólnota, której ojcem duchownym został były proboszcz kościoła katolickiego Menno Simmonis (1498-1559).
Wskutek masowych prześladowań menonici musieli emigrować ze swojej ojczyzny, napotykając przyjazny klimat i tolerancję religijną w Polsce. W XVII w. na Żuławach Wiślanych żyło około 12 000 osadników (pospolicie nazywanych olendrami lub olędrami).
Pierwsi przybysze przybyli i osiedlili się na Żuławach w połowie XVI w. i przesuwali się w górę Wisły. W pasie osadnictwa niderlandzkiego nad Wisłą zostały założone m.in. miejscowości: Klamry, Małe i Wielkie Łunawy, Sosnówka, Sztynwag.
To przybysze z Holandii regulowali Wisłę i jej dopływy, budując pierwsze wały przeciwpowodziowe, kanały odwadniające, śluzy i jazy, mosty i groble oraz wiatraki.
TRASA 2 - GENERAŁA HALLERA (ok. 36 km)
W roku 1922 wraz z żoną Aleksandrą i synem Erykiem osiedlił się w majątku Gorzuchowo gdzie mieszkał do wybuchu II wojny światowej. Zawsze cieszył się opinią patrioty i dobrego sąsiada. Często przebywali tu członkowie Związku Hallerczyków. Organizował dożynki, patriotyczne spotkania.
Polityk prawicowy. Studiował w Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu. Służył w armii austriackiej. Dowódca II Brygady Legionów podczas I wojny światowej. Po wojnie utworzył we Francji tzw. Błękitną Armię, na czele której objął w imieniu Polski Pomorze Gdańskie w 1920 r. Dowodził armią ochotniczą w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
TRASA 3 - ZAKONU KRZYŻACKIEGO (ok. 46 km)
Zakon Szpitala Najświętszej Panny Marii Domu Niemieckiego w Jerozolimie
Zakon rycerski powstały w czasie krucjat do Ziemi Świętej; założony w Palestynie (1190), przekształcony w zakon rycerski (1198). Jego zadaniem miała być opieka nad pielgrzymami i chorymi oraz walka z tzw. Niewiernymi.
Podstawą potęgi politycznej zakonu była znakomita organizacja ekonomiczna (rozwój handlu i rzemiosła, kolonizacja), która doprowadziła w połowie XIV w. do uzyskania przez Krzyżaków czołowej pozycji w basenie Morza Bałtyckiego.
Zagrożenie przez Krzyżaków Litwy stało się jedną z przyczyn unii polsko-litewskiej w Krewie w 1385. W 1409 Krzyżacy rozpoczęli tzw. wielką wojnę, ponosząc klęskę pod Grunwaldem 1410, nastąpiło załamanie potęgi politycznej i gospodarczej zakonu.
Wielki mistrz Albrecht Hohenzollern sekularyzował zakon i przyjąwszy luteranizm przekształcił go w księstwo świeckie, tzw. Prusy Książęce, z którego 1525 złożył hołd lenny królowi Zygmuntowi I Staremu.
TRASA 4 - TWIERDZY GRUDZIĄDZ (ok. 29 km)
Grudziądzka Twierdza to jeden z najbardziej imponujących obiektów XVIII-wiecznej sztuki militarnej w Europie. Wzniesiona przez Prusaków, jej zadaniem była osłona Grudziądza i strategicznego mostu na Wiśle w wypadku działań rosyjskich. Rozkaz budowy twierdzy wydał tuż po I rozbiorze Polski w 1772 r. król Prus Fryderyk II, przeczuwając wojnę z Rosją.
Grudziądzka cytadela swoją rolę militarną spełniła tylko raz - podczas wojen napoleońskich. Jej obroną kierował generał baron Wilhelm de Courbiere, Holender w służbie króla pruskiego. Jej blokada trwała do końca 1807 r. Twierdza w Grudziądzu była jedyną twierdzą pruską, która zdołała oprzeć się wojskom napoleońskim. Dowodzący jej obroną generał de Courbiere dzięki temu uzyskał stopień marszałka polnego.
Twierdzę rozbrojono w 1872 roku. Utrzymano ją jedynie jako siedzibę garnizonu i poligon doświadczalny. Cytadela często pełniła funkcję więzienia politycznego. Osadzeni w niej byli, m.in. żołnierze powstania listopadowego oraz jeńcy sowieccy z II wojny światowej.